روش نشایی در این روش ابتدا در قطعه زمینی همان مزرعه یا در خارج آن بذر را کاشته پس از یک مدت معین که رشد نشاء ها به اندازه ی کافی رسید آنها را به زمین اصلی منتقل مینمایند. این روش کاشت در بیشتر مناطق برنجکاری جهان و همچنین ایران متداول است. و از رایج ترین روش های کشت برنج می باشد.این روش کشت در مناطقی از جهان از قبیل ژاپن، کره، تایوان، تایلند، هندوستان و ایران متداول است. در ایران این روش کاشت در استان های گیلان، مازندران، خوزستان، فارس، اصفهان، خراسان، زنجان، سیستان و بلوچستان، کردستان، باختران، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی و نیز در شهرهای گرگان و گنبد رایج است. روش کشت بصورت زیر خلاصه نمود: 1)چون خزانه در سطح محدودی از زمین انتخاب می گردد در نتیجه آسانتر می توان رشد آن را کنترل نمود. 2)در این روش می توان نشاء ها را در حالتی که در خزانه هستند و در صورتی که با سرما مواجه می شوند با کشیدن پلاستیک روی آن ها محافظت نمود. 3) نشاء را می توان از لحاظ بیماری ها و آفات براحتی کنترل نمود. 4) نشائ ها تا زمانی که به ارتفاع 20 تا 25 سانتی متر برسد در خزانه باقی خواهد ماند در این زمان وقتی که برنج به زمین اصلی منتقل گردید به دلیل رشد کافی براحتی می تواند با علفهای هرز مبارزه نمود. روش مستقیم این روش در ابتدا از کشور هایی مانند آمریکا که دارای زراعت های مکانیزه و مدرن هستند متداول است. در ایران نیز به علت بالا بودن هزینه ی دستمزد کارگران، کشت مستقیم فقط در بعضی نقاط رواج دارد. در روش مستقیم در مرحله ی کاشت با استفاده از ماشین های مختلف کاشت، بذر ها بصورت ردیف هایی با عرض مشخص و با فاصله معین از یکدیگر کاشته شده، در مرحله ی داشت انواع ماشین ها عمل وجین را انجام داده و در مرحله ی برداشت نیز ماشین هایی از قبیل کمباین ها کاربرد داشته کار برداشت برنج را براحتی انجام می دهند. در روش سنتی که در کشورهای جهان سوم و همچنین بعضی قسمت های کشود ما انجام می شود کشت بذر به صورت دستپاش انجام می شود که در نتیجه بذر ها به صورت نامساوی و نا مرتب در زمین پخش شده و وجین آن نیز با دست صورت می گیرد که در نتیجه عملکرد بسیار پایین است.